leśne

 na zakręcie chwil 

są  łąki z piór

gdzie spojrzenie 

tka pajęcze sidła 

wciąż uciekam 

w delikatność słów 

polne ścieżki zarośnięte chwastami 

kołyszę dłońmi

w ciszy leśnej polany 

drążącymi powiekami 

zamykam usta

tańcząc w słońcu